EGITURA BIOKIMIKOA
Koronabirusak Orthocoronavirinae azpifamiliako kideak dira, Coronaviridae familiakoak (Nidovirales ordena). Azpifamilia honek lau genero ditu: Alphacoronabirusak, Betakoronabirusak, Gammakoronabirusak eta Deltacoronabirusak, beren egitura genetikoaren arabera. Alfacoronabirusak eta betakoronabirusak ugaztunak baino ez dituzte kutsatzen, eta, normalean, gizakien arnas infekzioak eta animalien gastroenteritisa eragiten dituzte.
Egiturari dagokionez, koronabirusak 100-160 nm-ko diametroa duten birus esferikoak dira, geruza bikoitz lipidikoko bildua dute eta 26 eta 32 kilobaseko polaritate positiboko RNA monokatenarioa (ssRNA) dute. SARS-CoV-2 birusaren genomak 4 egitura-proteina kodetzen ditu: S proteina (spike protein), E proteina (envelope), M proteina (membrane) eta N proteina (nukleokapsid). Nukleokapside helikoidal bat eta koroa-formako puntak ditu birusaren azalean, eta horik datorkio izena familiari. Haren genomak 29891 nukleotido ditu, 9860 aminoazidotarako kodetzen dituztenak.
SARS-CoV-2-ren birioia, bere infekzio-forma, glikoproteinak dituen mintz bat da, eta mintz horren barruan, proteinekin trinkotutako herentziazko materiala paketatzen da. Gainazalean S proteina nabarmentzen da, espikula osatzeagatik horrela deitzen dena.
N proteina RNA biralari lotutako birioiaren barruan dago, eta beste hiru proteinak bira-bilketari lotuta daude. S proteinak birusaren bildumatik ateratzen diren egiturak osatzen ditu.Proteina hori orratz formako egitura da, eta infekzioan paper garrantzitsua du eta S proteinak kutsatzen dituen zelulen hartzailearekiko lotura-eremua du, eta, beraz, birusaren tropismoaren proteina erabakigarria da. Gainera, birus-mintzaren eta zelularraren arteko fusio-jarduera duen proteina da, eta, hala, birus-genoma infektatu behar duen zelularen barruan askatzeko aukera ematen du.
